تاثیر سنت املاء و استدراج بر زندگی اشخاص

خداوند همه ی بندگان و مخلوقات خود را دوست دارد و می خواهد در همان مسیری حرکت کنند که رشد و کمالشان در آن است. اگر بنده ای نافرمانی و عصیان کند، خداوند به انحاء مختلف وی را به سمت هدفش راهنمایی میکند. این راهنمایی می تواند به شیوه های مختلف باشد. مثلا گاهی به شخص الهام می شود و گاهی هم در شرایطی قرار می گیرد که به اشتباه خود پی می برد و برمیگردد و گاهی هم معبود گره در کارش می اندازد تا شاید با این مشکلی که در زندگی او پیش آمده به سمتش گرایش پیدا کند و متوجه خطای خود شود. اما گاهی این عصیان و نافرمانی به حدی می رسد که خداوند می فرمایند من بنده ام را به حال خود رها میکنم. یعنی خداوند می گوید که آنقدر به وی نعمت می دهم که دیگر اصلا به مسیر حق برنگردد. مورد اخیر را سنت املاء و مورد مقدم را سنت استدراج گویند. در روایات آمده است که در جایی که مردمش عصیان کار و گناهکار و خیانت کار باشند کمبود بارش باران پیش می آید. حال می شود از خود این سوال را پرسید که چرا در کشور های اروپایی کمبود بارش باران نداریم و وضعیت آنها روز به روز بهتر می شود، مگر در آنجا کم زنا و گناه و خیانت صورت می گیرد؟ البته یکی از عواملی که میتواند در این مورد وجود داشته باشد سنت املاء است یعنی خداوند آنقدر به آنها می دهد که ئیگر آنها به یادش نباشند و به قولی آنها را به حال خودشان رها می کند. هر کس معرفت بیشتری نسبت به معبود داشته باشد، مسلما هر کارش ولو در نظر عوام کوچک باشد میتواند تاثیرات مهمی را در زندگی او داشته باشد.مثلا یکی از بزرگان می گفتند من یک روز نماز صبحم قضا شد، خداوند فرزندم را از من گرفت. چون این بزرگ نسبت به اهمیت نماز آگاهی داشته است و اگر چه سهوا نماز فراموش شده باشد در زندگی او تاثیرش را می گذارد. همه ئی این مشکلاتی که در زندگی ما پیش می آید حکمتی دارد و حتی باید به خاطر وجود این مشکلات خدا را هم شکر کرد و همیشه باد دعا کرد که خدایا ما را به حال خودمان وا مگذار.