بیش از دو سال است که از حکم ریاست جمهوری آقای روحانی سپری شده است و در این مدت همه امور را معطوف به مذاکرات هسته ای کرده اند. به طوری که عامل اصلی وضعیت نامطلوب معیشت مردم و اقتصاد ایران و فقر و... را به رابطه با آمریکا و رفع تحریم های ظالمانه از طریق مذاکرات گره زده اند. الان که این توافق هسته ای بین ایران و 5+1 صورت گرفته است مردم انتظار دارند که دولت به وعده های انتخاباتی و پسا انتخاباتی خود عمل کند. دولت برای تحقق وعده های داده شده حق بهانه آوردن ندارد و از طرفی مردم گوششان از این طور وعده ها و تسویف پر است. طی این زمان صدا وسیما از کیفیت روند مذاکرات میگفت، تیر اول همه روزنامه ها گزارش لحظه به لحظه مذاکرات بوده است و بقیه رسانه ها هم در حد توان این رسالت را انجام داده اند و در این رابطه هیچ قصوری صورت نگرفته است و احاد ملت را به مذاکرات امیدوار کرده اند. با توجه به شرایط پیش آمده و حصول توافق، همه منتظر چرخیدن چرخ اقتصاد هستند و دولت کریمه باید پاسخگو این روند فرسایشی باشد. الان زمان این رسیده است که از کارآمدی و ناکارآمدی دولت سخن گفته شود. آیا مشکل اقتصاد حل شد؟ بیکاری رفع شد؟ تورم ریشه کن شد؟ همه بیکاران شاغل شدند؟ و... نه تنها هیچ یک از این وعده ها محقق نشده بلکه در خیلی از امور مشکلات روند فزاینده داشته است. این ناکارآمدی دولت پشت شانتاژ رسانه ای وتبلیغات روزنامه های زنجیره ای پنهان شده است. همان طور که آقای روحانی در صحبت های انتخاباتی گفتند، مشکلات کشور بیش از هر چیز به سوء مدیریت بستگی دارد که متاسفانه بی تدبیری و سوء مدیریت در این دولت موج میزند و عامل به وجود آمدن مشکلات بسیاری شده است. بنابراین چشم دوختن به دست کدخدا گره ای از مشکلات باز نخواهد کرد و بر خلاف نظر اشخاص منتسب به دولت، اتکاء به نیروی داخل و پرورش استعداد های بالقوه موجود است که حلال مشکلات است. از رفتار اعضای دولت و خصوصا آقای روحانی این مستفاد میشود که نسبت به آمریکا و عمّالش ارادت خاصی دارند و بیش از این که به فکر مرتفع ساختن مشکلات ملت باشند به فکر را بطه با آمریکا هستند به طوری که وقتی از رئیس جمهور محترم سوال شد که اگر اوباما دستش را به سوی شما دراز کند، شما دستش رامیفشرید؟ آقای روحانی جواب دادند که هیچ چیز در دنیای سیاست غیر ممکن نیست. این اقدام و پاسخ در تاریخ انقلاب مسبوق به سابقه است و بنی صدر هم در جواب سوال شهید دیالمه که پرسیده بود آیا امکان دارد شما روزی در کاخ سفید با رئیس جمهور آمریکا دست بدهید، جواب داده بود: دنیا دنیای احتمالات است و همه چیز احتمال دارد. اگر چه این عمل وقیحانه در زمان بنی صدر اتفاق نیفتاد ولی در زمان این دولت آقای ظریف تابو شکنی کردند و این فعل قبیح را انجام دادند. این اقدامات تابجا و نامعقول که بدون پشتوانه فکری در حال انجام شدن است باعث کاهش اعتماد دولت های استکبابر ستیز نسبت به ایران میشود و در آینده ی این کشور تاثیرات سوء و بعضا غیر قابل جبرانی وارد میکند.
